Շաքարախտի հայկական ասոցիացիան դիաբետի համաշխարհային օրվա կապակցությամբ համախմբել է բժիշկներին և պացիենտներին

Ինչպես ամեն տարի, այս տարի ևս Դիաբետի համաշխարհային օրվա կապակցությամբ՝ նոյեմբերի 14-ին, Շաքարախտի հայկական ասոցիացիան «Էլիտ Պլազա» բիզնես կենտրոնում կազմակերպել էր օրվան նվիրված միջոցառում։

«Շաքարախտը վերաբերվում է յուրաքանչյուր ընտանիքի» խորագրի ներքո հավաքվել էին ոլորտի մասնագետներ և շաքարախտով հիվանդ պացիենտներ։

Օրվա կարևորության և միջոցառման մասին Med-Practic-ը զրուցեց միջոցառման կազմակերպիչ, էնդոկրինոլոգ, դոցենտ, «Էրեբունի» ԲԿ էնդոկրինոլոգիայի բաժանմունքի վարիչ, Շաքարախտի հայկական ասոցիացիայի ղեկավար Էլզա Հայրապետյանի հետ:

 «Դիաբետի Համաշխարհային օրվա գլխավոր խորհրդանիշը կապույտ օղակն է, որը՝ խորհրդանշելով կյանք և առողջություն, համախմբում է բոլորին` օղակի մեջ: Oղակի կապույտ գույնը նաև ՄԱԿ-ի դրոշի գույնն է, որը կոչ է անում կառույցի բոլոր անդամ երկրներին պայքարել դիաբետի համաճարակի դեմ:

«Ամեն տարի նոյեմբերի 14-ին կազմակերպում ենք նման միջոցառում՝ իրազեկելու և ևս մեկ անգամ հանրության ուշադրությունը սևեռելու այս խնդրի վրա: Կոչ ենք անում նաև Շաքարախտի բուժման համար պատասխանատու բոլոր անձանց վերահսկել դիաբետը:

Շաքարախտի դեպքում իրազեկումը և տեղեկացվածության մակարդակի բարձրացումը խիստ կարևոր է, ուստի միջոցառմանը ո՛չ միայն բուժաշխատակիցներ են մասնակցում, այլ նաև հրավիրված են մարդիկ, ովքեր ունեն շաքարախտ, որոնց համար սա ուսուցողական և իրազեկման միջոցառում է։ Նրանք պետք է շաքարախտի դեմ պայքարը վերածեն առօրյա կյանքի, կատարեն այն, ինչ իրականում պետք է կատարեն բոլորը՝ կարգավորեն սննդակարգը, զբաղվեն ֆիզիկական ակտիվությամբ, ուշադրություն դարձնեն ոչ այնքան ինչ ուտել հարցին, այլ` ինչպես ուտել։ Սա կոչ է նաև մեր ամբողջ ազգաբնակչության համար, որպեսզի տարին գոնե մեկ անգամ անցնեն կանխարգելիչ ստուգում և վարեն առողջ ապրելակերպ՝ կանխարգելելու հիվանդության առաջացման ռիսկը։

Մեր միջոցառումը միտված է նաև կոչ անել կառավարությանը՝ ներդնելու արդյունավետ քաղաքականություն և ռազմավարություն` դիաբետի կանխարգելման և վարման համար, պահպանելով քաղաքացիների առողջությունը շաքարախտի վտանգից, օրինակ, ստեղծել մարզասրահներ՝ հասանելի ցանկացած բնակչի գրպանին»:

Խնդրի մասին խոսեց նաև Քաղաքային էնդոկրին դիսպանսերի տնօրեն Անուշ Բունիաթյանը:

«Այս պայքարի խնդիրն ամբողջ աշխարհում այնքան տարածված է, որ բնութագրվում է որպես համաճարակ։ Հիվանդն ու իր հարազատները պետք է գիտակցեն, որ դա ժառանգական գործոն և այնպես անեն, որ հիվանդությունը չզարգանա իրենց մոտ։ Պայքար կոչվածը սկսվում է շատ պարզ բաներից՝ պահպանել սննդակարգը (ընդունել առողջ սնունդ), չչարաշահել արագ յուրացվող ածխաջրերը, կրճատել աղը, քաղցրեղենը, օգտագործել շատ միրգ ու բանջարեղեն, կարևոր է նաև ապահովել ֆիզիկական ակտիվությունը»։

Միջոցառման մասնակից թիվ 13 պոլիկլինիկայի ներզատաբան Գոհար Բաբայանը, մեծ կարևորություն տալով դիաբետի դպրոցների գործունեությանը, կարևորեց դրանց զարգացմանը միտված քաղաքականության մշակումը։

«Մենք տարվա մեջ մեկ օր ենք նշում դիաբետի օրը, սակայն ինձ համար այն ամենօրյա աշխատանք է։ Պատկերացնելու համար, թե որքան տարածված է շաքարախտը, նշեմ, որ մեր պոլիկլինիկան օրական մոտավորապես 40-50 հիվանդ է ընդունում։ Մեր կարևորագույն ֆունկցիան այն է, որ օգնենք մարդկանց հաղթահարել այս հիվանդությունը և խուսափել բարդություններ առաջացումից, ուստի պետք է, անկախ նրանից, հիվանդը գանգատ ունի, թե` ոչ, պարտադիր իրականացնել թիրախ օրգանների հետազոտություն։ Մեր կենտրոնի համար սա որդեգրած քաղաքականություն է։

Կարևոր եմ համարում նաև պացիենտների՝ իրենց հիվանդության մասին տեղեկացվածությկան մակարդակը։ Որպես դրական տեղաշարժ կարող եմ նշել, որ պացիենտները, շնորհիվ համացանցի, դարձել են առավել տեղեկացված, սակայն համացանցային տեղեկատվության զտման և հիվանդին ճիշտ մատուցման գործում մեծ է մեր՝ բժիշկներիս դերը։ Ուստի կարևորում եմ դիաբետի դպրոցների ինստիտուտի զարգացումը, որ մեր հասարակության համար պոլիկլինիկաներում կարողանանք կազմակերպել իրազեկման դասընթացներ»։

Պացիենտ Սիլվա Սարգսյանը 20 տարի է, ինչ ապրում է «դիաբետը հիվանդություն չէ, այլ՝ ապրելակերպ» կարգախոսով և խորհուրդ է տալիս բոլոր շաքարախտով հիվանդ անձանց` որդեգրել այս կարգախոսը։

«Ես միշտ հետևում եմ իմ սննդաչափին, փորձում եմ խուսափել շաքար պարունակող, կամ ինձ համար հակացուցված սննդից, սակայն չեմ հրաժարվում իմ սիրելի սննդից՝ օգտագործում եմ խստագույն ինքնավերահսկողությամբ։

 Շաքարային դիաբետ ունեցող անձանց ահմար խիստ կարևոր է, որ իրեն որպես հիվանդ չընկալեն, չառանձնացնեն. այդկերպ մենք ավելի հեշտ ենք հաղթահարում դիաբետը։ Ես պետք է շեշտեմ, որ կարևոր է բժշկի վերաբերմունքն իր պացիենտին։ Օրինակ, իմ պարագայում ես երբեք ինձ հիվանդ չեմ համարել։ Իմ յուրաքանչյուր այցը Քաղաքային էնդոկրին դիսպանսեր նմանվում է բարեկամին կամ հարազատին այցի, մեզ բժիշկները դիմավորում են ժպիտով, գրկախառնությամբ ու երբեք չեն դիտարկում որպես հիվանդ։ Կցանկանայի իրենց օրինակը տարածվեր բոլոր բուժհաստատություններում և այս հոգեբանական գործոնը կարևորվի բոլորի համար»։

Հարցեր, պատասխաններ, մեկնաբանություններ