Սրտամկանի ինֆարկտը սրտի իշեմիկ հիվանդության կլինիկական ձևերից մեկն է, որի ախտածագման մեջ կարևորում են խոշոր և միջին տրամաչափի պսակային անոթների աթերոսկլերոզը, սպազմը, արյան ռեոլոգիական հատկությունների խանգարումը, ախտահարված պսակային անոթներում թրոմբագոյացումը, սրտամկանի հատվածի արյան մատակարարման հանկարծակի նվազումը և մեռուկացումը։ Ինֆարկտի անմիջական պատճառ են դառնում աթերոսկլերոտիկ վահանիկի պատռումը կամ ճեղքումը, թրոմբոցիտների ագրեգացիայի աճն ու աթերոսկլերոտիկ վահանիկի մոտակայքում պսակային անոթի կծկումը։

Ըստ խոշոր պոպուլյացիոն հետազոտությունների տվյալների` սրտամկանի սուր ինֆարկտով հիվանդների մահացությունը 50% է, ըստ որում` մահացության մոտավորապես կեսը գրանցվում է հիվանդության առաջին 2 ժամերին։ Հատկանշական է, որ վերջին 30 տարիների ընթացքում սրտաբանական կլինիկաների ցանցի համատարած ընդարձակման հաշվին զարգացած երկրներում հաջողվեց ներհիվանդանոցային մահացությունը 30%-ից հասցնել 10%-ի։

Մահացության նվազեցման խնդրում կարևոր դեր ունի հիվանդության առաջին րոպեների, ժամերի ընթացքում իրականացվող թրոմբոլիտիկ թերապիան։ Զարգացած երկրներում տարվում են կազմակերպչական աշխատանքներ` հիվանդին հնարավորին չափ շուտ բուժօգնություն ցուցաբերելու և թրոմբոլիտիկ թերապիան նախահոսպիտալային փուլի վաղ ժամկետներում կազմակերպելու համար։

Պետք է նշել, որ Ֆրանսիայում շտապօգնության մասնագետների խումբը հասնում է սրտամկանի ինֆարկտով հիվանդին կանչ տալուց 15 րոպե անց։ Մեծ Բրիտանիայում տվյալ խումբը 95% դեպքերում սպասարկում է հիվանդին կանչ տալուց 15 րոպե անց քաղաքներում և 19 րոպե անց` գյուղաբնակ վայրերում, և հիվանդների կեսին մատուցում բուժօգնություն 8 րոպեների ընթացքում։ Ֆինլանդիայում սրտամկանի սուր ինֆարկտով հիվանդը հոսպիտալացվում է հիվանդության առաջին 2, ԱՄՆ-ում` 2,7 ժամերի ընթացքում։ ԱՄՆ-ում թրոմբոլիտիկ թերապիան սկսվում է հիվանդության առաջին ժամվա ընթացքում 6% դեպքերում, 1-2 ժամվա ընթացքում` 32% և 2-3 ժամվա ընթացքում` 58%։

Հայաստանում սրտամկանի ինֆարկտի արդիականությունը պայմանավորված է նրանով, որ այն բնակչության մահացության հիմնական պատճառներից մեկն է։ Տարեկան սրտամկանի ինֆարկտից մահանում է 533-675 մարդ, ինչը ընդհանուր մահացության 14,5-20% է։ Արձանագրվել է սրտամկանի ինֆարկտից մահացության ամենամյա աճ (1990 թ.` 54 մահ` 100 000 բնակչի հաշվով, 1997 թ.` 59,5, իսկ 1998 թ.` 67)։

Диета при инфаркте миокарда    

Инфарктом миокарда называют разновидность ишемической болезни сердца, при которой из-за нарушения кровообращения (чаще всего тромбоза коронарной артерии) возникает омертвение (некроз) ограниченного участка миокарда. Нередко это заболевание становится причиной смерти людей, находящихся еще в трудоспособном возрасте.

Причин для развития инфаркта миокарда множество: гиподинамия, стрессы, ожирение, гипертония, атеросклероз, сахарный диабет, вредные привычки. Характерным признаком данного заболевания является острая боль за грудиной, иррадиирующая в левую руку, лопатку или область живота. Пациенты с сахарным диабетом часто не испытывают болевой приступ во время инфаркте миокарда. При своевременно оказанной медицинской помощи удается купировать боль и сохранить пациенту жизнь. Но в дальнейшем для того, чтобы предотвратить осложнения и тяжелейшие последствия, необходимо длительное время придерживаться режима питания, с профилактической целью применять различные медикаментозные препараты, исключить воздействие стресса и тяжелых физических нагрузок. О диете при инфаркте миокарда мы  поговорим в этой статье.

Особенности питания при инфаркте миокарда

Лечебное питание при инфаркте позволяет ускорить восстановительные процессы в миокарде, улучшить функциональные способности сердца. Пациентам с ожирением рекомендуется исключить из рациона питания жирные, жареные блюда, мучные изделия и продукты, богатые простыми углеводами. Это необходимо для постепенного снижения массы тела и понижения уровня холестерина в крови.

В остром периоде заболевания (в первые 10 дней после инфаркта) показана низкокалорийная пища, приготовленная щадящим способом: каши, приготовленные на воде, овощные, фруктовые пюре и протертые супы, нежирная говядина, соки, компоты, чай, мед. Запрещено употреблять те продукты питания, которые приводят к вздутию живота: бобовые, мучные изделия, молоко, виноград и т. д. Ограничивают соль и употребление жидкости.

Противопоказано на протяжении всего острого периода инфаркта миокарда употреблять жирные и жареные блюда, копчения, маринады, соленые сыры, грибы, мясные и рыбные бульоны, томаты, виноград, мясо птицы (кроме курицы), кофе, сдобные мучные изделия. Питаться рекомендуется не реже 6 раз в день.

Рацион питания во втором периоде болезни (с 10 по 15 день после инфаркта миокарда) схож с предыдущим, но только уже разрешается употреблять блюда не в протертом виде, а в отварном, с минимальным количеством соли.

В период рубцевания (с 4 недели после инфаркта) назначается питание, обогащенное калием. Этот микроэлемент улучшает отток жидкости из организма и усиливает сократительную способность миокарда. Калием богаты многие ягоды и фрукты: курага, чернослив, финики. Но будьте осторожны при употреблении крыжовника, щавеля, редиса, черной смородины, так как эти продукты помимо калия еще содержат щавелевую кислоту, которую запрещено употреблять при сердечной патологии.

Рекомендуется полностью отказаться от сахара в пользу меда — натурального биостимулятора. Натуральный мед улучшает пищеварение, снижает психоэмоциональное напряжение, обогащает организм витаминами и незаменимыми микроэлементами, повышает защитные силы организма.

Людям, перенесшим инфаркт миокарда, рекомендуется в корне пересмотреть свой рацион питания, абсолютно отказаться от ненатуральной пищи, содержащей жиры и канцерогены, ограничить употребление соли, алкогольных напитков.

Рекомендуется обогащать свой рацион питания морепродуктами, содержащими йод, медь, кобальт, предотвращающих сгущение крови и образование тромбов.